molipsí (a ~) vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. molipsésc, imperf. 3 sg. molipseá; conj. prez. 3 să molipseáscă verb tranzitivmolipsi
molipsì v. 1. a comunica o boală prin atingere: o oaie molipsește toată turma; 2. fig. a infecta. [Vechiu-rom. molevsì, tras din subst. molevmă]. verb tranzitivmolipsì
MOLIPSÍ, molipsesc, vb. IV. Refl. și tranz. 1. A (se) îmbolnăvi prin contaminare; a (se) contamina. 2. Fig. A se lăsa influențat de cineva sau a influența pe cineva (în rău). – Din ngr. mólepsa (aor. lui molévo). verb tranzitivmolipsi
molipsésc v. tr. (ngr. molévo, aor. -vsa, molipsesc; vgr. moláno, spurc). Infectez, transmit o boală: o oaĭe bolnavă molipsește toată turma. V. refl. Mă infectez de o boală: acest copil s´a molipsit de bube de la alțĭ copiĭ. Fig. Ĭaŭ un obiceĭ: de unde te-aĭ molipsit să mințĭ? verb tranzitivmolipsesc
molipsi verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)molipsi | molipsire | molipsit | molipsind | singular | plural | ||
molipsind | molipsiți | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | molipsesc | (să)molipsesc | molipseam | molipsii | molipsisem | |
a II-a (tu) | molipsești | (să)molipsești | molipseai | molipsiși | molipsiseși | ||
a III-a (el, ea) | molipsește | (să)molipseai | molipsea | molipsi | molipsise | ||
plural | I (noi) | molipsim | (să)molipsim | molipseam | molipsirăm | molipsiserăm | |
a II-a (voi) | molipsiți | (să)molipsiți | molipseați | molipsirăți | molipsiserăți | ||
a III-a (ei, ele) | molipsesc | (să)molipsească | molipseau | molipsiră | molipsiseră |