moglán, -că s. (var. din mocan). Est. Modoran. substantiv masculinmoglan
moglan a. și m. Mold. mojic: iar tu, moglanule ! CR. [Origină necunoscută]. substantiv masculinmoglan
MOGLÁN, moglani, s. m. (Reg.) Om mare, voinic și prost; om necioplit, bădăran. – Et. nec. substantiv masculinmoglan
moglan substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | moglan | moglanul |
plural | moglani | moglanii | |
genitiv-dativ | singular | moglan | moglanului |
plural | moglani | moglanilor |