MINISTERIÁBIL s.m. (Ironic; în trecut) Aspirant la demnitatea de ministru. [Pron. -ri-a-. / după fr. ministrable]. substantiv masculinministeriabil
ministeriábil (-ri-a-) s. m., pl. ministeriábili substantiv masculinministeriabil
MINISTERIÁBIL, ministeriabili, s. m. (Rar) Persoană care aspiră la demnitatea de ministru. [Pr.: -ri-a-] – Din it. ministeriabile. Cf. fr. ministrable. substantiv masculinministeriabil
ministeriabil substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ministeriabil | ministeriabilul |
plural | ministeriabili | ministeriabilii | |
genitiv-dativ | singular | ministeriabil | ministeriabilului |
plural | ministeriabili | ministeriabililor |