MILLERÍT, millerite, s. n. Sulfură naturală de nichel, de culoare galbenă și cu luciu metalic puternic. – Din fr. millérite. substantiv neutrumillerit
millerit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | millerit | milleritul |
plural | millerite | milleritele | |
genitiv-dativ | singular | millerit | milleritului |
plural | millerite | milleritelor |