MILDUÍ, milduiesc, vb. IV. Tranz. (Reg.) A bate ușor (în glumă), a atinge pe cineva cu ceva. substantiv femininmildui
MILDUÍ, milduiesc, vb. IV. Tranz. (Reg.) A bate ușor (în glumă), a atinge pe cineva cu ceva. verb tranzitivmildui
milduire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | milduire | milduirea |
plural | milduiri | milduirile | |
genitiv-dativ | singular | milduiri | milduirii |
plural | milduiri | milduirilor |