mĭerós, -oásă adj. (d. mĭere). Fig. Dulce ca mĭerea: vorbe mĭeroase. adjectivmĭeros
mieros a. dulce ca mierea: vorbele ei mieroase ISP. adjectivmieros
MIERÓS, -OÁSĂ, mieroși, -oase, adj. 1. (Pop.; despre vorbe, privire etc.) Dulce, plăcut. ♦ Fig. Prefăcut, fals, ipocrit. 2. (Rar; despre albine) Care produce multă miere. – Miere + suf. -os. adjectivmieros
mieros adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | mieros | mierosul | mieroasă | mieroasa |
plural | mieroși | mieroșii | mieroase | mieroasele | |
genitiv-dativ | singular | mieros | mierosului | mieroase | mieroasei |
plural | mieroși | mieroșilor | mieroase | mieroaselor |