MICROTELEFÓN s.n. Receptor telefonic cu dispozitiv de format numărul atașat la el. [< fr. microtéléphone, germ. Mikrotelephon]. substantiv neutrumicrotelefon
MICROTELEFÓN, microtelefoane, s. n. Receptor telefonic cu dispozitiv de format numărul atașat la el. – Din fr. microtéléphone, germ. Mikrotelephon. substantiv neutrumicrotelefon
microtelefon substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | microtelefon | microtelefonul |
plural | microtelefoane | microtelefoanele | |
genitiv-dativ | singular | microtelefon | microtelefonului |
plural | microtelefoane | microtelefoanelor |