METAMORÁLĂ s.f. Parte a teoriei etice având ca obiect principiile fundamentale ale moralei. [< fr. métamorale]. substantiv femininmetamorală
METAMORÁLĂ s. f. (Rar) Parte a teoriei etice care studiază principiile fundamentale ale moralei. – Din fr. métamorale. substantiv femininmetamorală
metamorală | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | metamorală | metamorala |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | metamorale | metamoralei |
plural | — | — |