matostát n., pl. urĭ și e (ngr. [e]matostátis, d. vgr. ῾aĭmatostagés, d. aima, sînge, și stagón, picătură. V. ematită). Cornalină. – În Serbia mardo-. substantiv neutrumatostat
matostat n. jasp cu pete roșii ca sângele: paftale de aur și de matostat OD. [În îoc de ematostat (cf. sinonimul științific HEMATITĂ), printr’un intermediar grec modern]. substantiv neutrumatostat
MATOSTÁT, matostate, s. n. Piatră semiprețioasă de culoare verde. [Pl. și: (înv.) matostaturi] – Din ngr. matostátis. substantiv neutrumatostat
matostát (matostáturi), s. n. – Cornalină. Ngr. ματοστάτης, în loc de αίματοστάτης (Tiktin). substantiv neutrumatostat
matostat substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | matostat | matostatul |
plural | matostaturi | matostaturile | |
genitiv-dativ | singular | matostat | matostatului |
plural | matostaturi | matostaturilor |