MARGRAFIÁT s.n. Demnitate, domeniul unui margraf. [Pron. -fi-at, var. margraviat s.n. / cf. fr. margrafiat, it. margraviato]. substantiv neutrumargrafiat
margrafiát (-fi-at) s. n., pl. margrafiáte substantiv neutrumargrafiat
MARGRAFIÁT, margrafiate, s. n. 1. Domeniu al unui margraf. 2. Demnitatea de margraf. [Pr.: -fi-at. – Var.: margraviát s. n.] – Din fr. margraviat. Cf. marcgraf. substantiv neutrumargrafiat
margrafiat substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | margrafiat | margrafiatul |
plural | margrafiate | margrafiatele | |
genitiv-dativ | singular | margrafiat | margrafiatului |
plural | margrafiate | margrafiatelor |