MANSUÉT, -Ă adj. (Liv.) Blând, indulgent, bun. [Pron. -su-et. / < lat. mansuetus, it. mansueto, cf. fr. mansuet]. adjectivmansuet
mansuet adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | mansuet | mansuetul | mansuetă | mansueta |
plural | mansueți | mansueții | mansuete | mansuetele | |
genitiv-dativ | singular | mansuet | mansuetului | mansuete | mansuetei |
plural | mansueți | mansueților | mansuete | mansuetelor |