MALTRATÁ vb. I. tr. A bate, a lovi; a trata pe cineva cu violență; a chinui, a brutaliza. [Cf. fr. maltraiter, it. maltrattare]. verb tranzitivmaltrata
maltratà v. a trata rău pe cineva, cu vorba sau cu fapta. verb tranzitivmaltratà
MALTRATÁ, maltratez, vb. I. Tranz. A trata pe cineva cu asprime, a-i provoca dureri fizice sau morale; a chinui, a brutaliza. – Din fr. maltraiter, it. maltrattare. verb tranzitivmaltrata
*maltratéz v. tr. (fr. maltraiter, d. mal, răŭ, și traiter, a trata). Tratez răŭ cu vorba saŭ cu fapta. V. strepezesc. verb tranzitivmaltratez
maltrata verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)maltrata | maltratare | maltratat | maltratând | singular | plural | ||
maltratând | maltratați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | maltratez | (să)maltratez | maltratam | maltratai | maltratasem | |
a II-a (tu) | maltratezi | (să)maltratezi | maltratai | maltratași | maltrataseși | ||
a III-a (el, ea) | maltratează | (să)maltratai | maltrata | maltrată | maltratase | ||
plural | I (noi) | maltratăm | (să)maltratăm | maltratam | maltratarăm | maltrataserăm | |
a II-a (voi) | maltratați | (să)maltratați | maltratați | maltratarăți | maltrataserăți | ||
a III-a (ei, ele) | maltratează | (să)maltrateze | maltratau | maltratară | maltrataseră |