maistori definitie

credit rapid online ifn

MÁISTOR s.m. v. maistru. substantiv masculinmaistor

máĭstor, -ur și máĭstru m. (vsl. bg. sîrb. májstor, d. ngr. má[g]istros, máistoros, care e lat. magister și it. maestro, de unde și germ. meister și, de aicĭ, ung. mester. V. meșter). Vest. Meșter (în vre-o meserie). substantiv masculinmaĭstor

credit rapid online ifn

Sinonime,conjugări si rime ale cuvantuluimaistori

maistori   infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)maistori maistorire maistorit maistorind singular plural
maistorind maistoriți
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) maistoresc (să)maistoresc maistoream maistorii maistorisem
a II-a (tu) maistorești (să)maistorești maistoreai maistoriși maistoriseși
a III-a (el, ea) maistorește (să)maistoreai maistorea maistori maistorise
plural I (noi) maistorim (să)maistorim maistoream maistorirăm maistoriserăm
a II-a (voi) maistoriți (să)maistoriți maistoreați maistorirăți maistoriserăți
a III-a (ei, ele) maistoresc (să)maistorească maistoreau maistori maistoriseră
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z