*maĭestós (d. maĭestate, ca și it. maestoso) și -tuós, (ca fr. majestueux) -oásă adj. Plin de maĭestate: mers maĭestos. Adv. Cu maĭestate. adjectiv maĭestos
maiestos a. plin de maiestate. adjectiv maiestos
MAIESTÓS, -OÁSĂ adj. v. maiestuos. adjectiv maiestos
MAIESTUÓS, -OÁSĂ adj. Măreț, solemn, impunător. ♦ (adv.) Cu măreție, în mod grandios. // s.n. Categorie estetică prin care este desemnat stilul solemn, grav, grandios și impunător. [Pron. mai-ies-tu-os, var. majestuos, -oasă adj. / cf. fr. majestueux, it. maestoso]. adjectiv maiestuos
MAIESTUÓS, -OÁSĂ, maiestuoși, -oase, adj. 1. Care impune prin prestanță, prin demnitate deosebită sau prin caracterul solemn, ceremonios. ♦ (Adverbial) Cu gravitate, cu importanță. 2. Care impune prin măreția înfățișării, prin grandoarea proporțiilor; impunător. ♦ (Adverbial) Cu măreție, în mod grandios. [Pr.: -tu-os. – Var.: maiestós, -oásă, majestós, -oásă adj.] – Din it. maestoso, fr. majestueux. adjectiv maiestuos
maiestos adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | maiestos | maiestosul | maiestoasă | maiestoasa |
plural | maiestoși | maiestoșii | maiestoase | maiestoasele | |
genitiv-dativ | singular | maiestos | maiestosului | maiestoase | maiestoasei |
plural | maiestoși | maiestoșilor | maiestoase | maiestoaselor |