mahút (mahúturi), s. n. – Pîine neagră. Tc. mahut (Tiktin). Sec. XVIII, înv. substantiv neutrumahut
mahut substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | mahut | mahutul |
plural | mahuturi | mahuturile | |
genitiv-dativ | singular | mahut | mahutului |
plural | mahuturi | mahuturilor |