LICITÁ vb. I. intr. A lua parte activă la o licitație (solicitând obiecte, făcând oferte). [< fr. liciter, it. licitare]. adjectivlicita
LICITÁ vb. I. intr. A lua parte activă la o licitație (solicitând obiecte, făcând oferte). [< fr. liciter, it. licitare]. verb tranzitivlicita
licitá (a ~) vb., ind. prez. 3 liciteáză verb tranzitivlicita
licità v. a vinde prin licitațiune. verb tranzitivlicità
LICITÁ, licitez, vb. I. Intranz. și tranz. A face oferte în cadrul unei licitații, a vinde ceva prin licitație. – Din fr. liciter, lat. licitări. verb tranzitivlicita
*licitéz v. tr. (lat. licitor, -ári; fr. liciter). Vînd pin [!] licitațiune. verb tranzitivlicitez
licitat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | licitat | licitatul | licitată | licitata |
plural | licitați | licitații | licitate | licitatele | |
genitiv-dativ | singular | licitat | licitatului | licitate | licitatei |
plural | licitați | licitaților | licitate | licitatelor |