leorbăiálă (reg.) (leor-) s. f., g.-d. art. leorbăiélii; pl. leorbăiéli substantiv femininleorbăială
LEORBĂIĂLĂ, leorbăieli, s. f. (Reg.) Faptul de a leorbăi; flecăreală, trăncăneală, sporovăială. [Pr.: -bă-ia-] – Leorbăi + suf. -eală. substantiv femininleorbăiălă
leorbăială | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | leorbăială | leorbăiala |
plural | leorbăieli | leorbăielile | |
genitiv-dativ | singular | leorbăieli | leorbăielii |
plural | leorbăieli | leorbăielilor |