LANSCHENÉT s.m. Infanterist german mercenar din timpul războaielor religioase purtate în sec. XV-XVI. [< fr. lansquenet, cf. germ. Landsknecht]. substantiv masculinlanschenet
lanschenet substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | lanschenet | lanschenetul |
plural | lanscheneți | lanscheneții | |
genitiv-dativ | singular | lanschenet | lanschenetului |
plural | lanscheneți | lanscheneților |