kidnapa, kidnapez v. t. (pub.) a răpi verb tranzitivkidnapa
kidnapa verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)kidnapa | kidnapare | kidnapat | kidnapând | singular | plural | ||
kidnapând | kidnapați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | kidnapez | (să)kidnapez | kidnapam | kidnapai | kidnapasem | |
a II-a (tu) | kidnapezi | (să)kidnapezi | kidnapai | kidnapași | kidnapaseși | ||
a III-a (el, ea) | kidnapează | (să)kidnapai | kidnapa | kidnapă | kidnapase | ||
plural | I (noi) | kidnapăm | (să)kidnapăm | kidnapam | kidnaparăm | kidnapaserăm | |
a II-a (voi) | kidnapați | (să)kidnapați | kidnapați | kidnaparăți | kidnapaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | kidnapează | (să)kidnapeze | kidnapau | kidnapară | kidnapaseră |