KIBBÚTZ s.n. Gospodărie colectivă agrară în Israel. [< fr., it. kibbutz, ebr. quibbutz – adunare]. substantiv neutrukibbutz
KIBBÚTZ, kibbútzuri, s. n. ~ (< ebr. mod. qibbūṣ = reuniune, adunare) [et. MW] substantiv neutrukibbutz
kibbútz [tz pron. ț] s. n., pl. kibbútzuri (-tzuri) substantiv neutrukibbutz
KIBBÚTZ, kibbutzuri, s. n. Organizație cooperatistă lucrativă autonomă (mai ales agricolă) în Israel. [Pr.: chibuț] – Din fr. kibboutz. substantiv neutrukibbutz
kibbutz substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | kibbutz | kibbutzul |
plural | kibbutzuri | kibbutzurile | |
genitiv-dativ | singular | kibbutz | kibbutzului |
plural | kibbutzuri | kibbutzurilor |