KARIBÚ s.m. Ren din Canada. [Cf. germ. Karibu, fr. caribou < cuv. indian]. substantiv masculinkaribu
karibu substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | karibu | karibuul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | karibu | karibuului |
plural | — | — |