JUBILATÍV, -Ă adj. (Rar) Triumfător, vesel, de jubilație. [Et. incertă]. adjectivjubilativ
jubilativ adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | jubilativ | jubilativul | jubilativă | jubilativa |
plural | jubilativi | jubilativii | jubilative | jubilativele | |
genitiv-dativ | singular | jubilativ | jubilativului | jubilative | jubilativei |
plural | jubilativi | jubilativilor | jubilative | jubilativelor |