JIRÁV, -Ă, jiravi, -e, adj. (Reg.) 1. Iute la fire; aspru. 2. Convalescent. [Var.: (2) jirnáv, -ă adj.] – Comp. ghirav (= firav). adjectivjirav
jirav adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | jirav | jiravul | jiravă | jirava |
plural | jiravi | jiravii | jirave | jiravele | |
genitiv-dativ | singular | jirav | jiravului | jirave | jiravei |
plural | jiravi | jiravilor | jirave | jiravelor |