jipán (reg.) s. m., pl. jipáni substantiv masculinjipan
JIPÁN, jipani, s. m. (Bot.; reg.) Tufan, stejar. – Jip2 + suf -an. substantiv masculinjipan
jipan substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | jipan | jipanul |
plural | jipani | jipanii | |
genitiv-dativ | singular | jipan | jipanului |
plural | jipani | jipanilor |