jeruì v. a ațâța (cărbunii aprinși): spânul jerui focul ISP. [V. jar]. verb tranzitivjeruì
jeruire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | jeruire | jeruirea |
plural | jeruiri | jeruirile | |
genitiv-dativ | singular | jeruiri | jeruirii |
plural | jeruiri | jeruirilor |