japiu n. Tr. ibâncă. [Origină necunoscută]. substantiv neutrujapiu
japiu substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | japiu | japiul |
plural | japiuri | japiurile | |
genitiv-dativ | singular | japiu | japiului |
plural | japiuri | japiurilor |