IUȘNÍ, iușnésc, vb. IV. Tranz. (Var.) A iuști2. (cf. iuști) adjectiviușni
iușniță | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | iușniță | iușnița |
plural | iușnițe | iușnițele | |
genitiv-dativ | singular | iușnițe | iușniței |
plural | iușnițe | iușnițelor |