ITALIENÍSM s.n. 1. Element de jargon de origine italiană. 2. Curent lingvistic inițiat de I. Heliade-Rădulescu, care urmărea apropierea prin mijloace artificiale a limbii române de limba italiană. [Pron. -li-e-. / cf. fr. italianisme]. substantiv neutruitalienism
ITALIENÍSM, (1) italienisme, s. n. 1. Cuvânt sau expresie împrumutate din limba italiană de o altă limbă și neadaptate la sistemul acesteia. 2. Curent lingvistic din sec. XIX care urmărea să apropie prin mijloace artificiale limba română de italiană. [Pr.: -li-e-] -Din it. italianismo, fr. istalianisme. substantiv neutruitalienism
ITALIENÍSM, (1) italienisme, s. n. 1. Element de jargon împrumutat din limba italiană. A se curăți [limba] de latinism și de italienism... RUSSO, S. 39. 2. Curent lingvistic reacționar inițiat de I. Eliade Rădulescu, avînd ca scop apropierea prin mijloace artificiale a limbii romîne de limba italiană. – Pronunțat: -li-e-. substantiv neutruitalienism
italienism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | italienism | italienismul |
plural | italienisme | italienismele | |
genitiv-dativ | singular | italienism | italienismului |
plural | italienisme | italienismelor |