*intermisiúne f. (lat. inter-misso, -ónis. (V. misiune). Rar. Întrerupere, pauză. substantiv femininintermisiune
intermisiune substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | intermisiune | intermisiunea |
plural | intermisiuni | intermisiunile | |
genitiv-dativ | singular | intermisiuni | intermisiunii |
plural | intermisiuni | intermisiunilor |