INSOLVÉNT, -Ă adj. (Jur.) Insolvabil. [Cf. germ. insolvent]. adjectivinsolvent
insolvent adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | insolvent | insolventul | insolventă | insolventa |
plural | insolvenți | insolvenții | insolvente | insolventele | |
genitiv-dativ | singular | insolvent | insolventului | insolvente | insolventei |
plural | insolvenți | insolvenților | insolvente | insolventelor |