INJÚST, -Ă adj. Nedrept. [Cf. fr. injuste]. adjectiv injust
*injúst, -ă adj. (lat. in-justus. V. just). Lipsit de justiție, nedrept: om injust, hotărîre injustă. S. n. Ceĭa ce e injust: omu are aproape din natură noțiunea justuluĭ. Adv. A fi condamnat injust. adjectiv injust
injúst adj. m., pl. injúști; f. injústă, pl. injúste adjectiv injust
INJÚST, -Ă, injuști, -ste, adj. Care nu este just; nedrept, nejust. – Din fr. injuste, lat. injustus. adjectiv injust
INJÚST, -Ă, injuști, -ste, adj. (Rar) Nedrept, nejust. adjectiv injust
injust adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | injust | injustul | injustă | injusta |
plural | injuști | injuștii | injuste | injustele | |
genitiv-dativ | singular | injust | injustului | injuste | injustei |
plural | injuști | injuștilor | injuste | injustelor |