*imunitár adj. m., pl. imunitári; f. imunitáră, pl. imunitáre adjectivimunitar
IMUNITÁR, -Ă, imunitari, -e, adj. (Biol.) Cu caracter de imunitate. – Din fr. immunitaire. adjectivimunitar
imunitar adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | imunitar | imunitarul | imunitară | imunitara |
plural | imunitari | imunitarii | imunitare | imunitarele | |
genitiv-dativ | singular | imunitar | imunitarului | imunitare | imunitarei |
plural | imunitari | imunitarilor | imunitare | imunitarelor |