IMOBILITÁTE s.f. Stare de nemișcare, de neclintire. [Cf. fr. immobilité, lat. immobilitas]. substantiv feminin imobilitate
*imobilitáte f. (lat. immobílitas, -átis). Caracteru de a fi imobil. substantiv feminin imobilitate
imobilitáte s. f., g.-d. art. imobilitắții substantiv feminin imobilitate
IMOBILITÁTE s. f. Stare de nemișcare, de neclintire totală. – Din fr. immobilité. substantiv feminin imobilitate
IMOBILITÁTE s. f. Stare de nemișcare, neclintire. Imobilitatea și tăcerea lor îndărătnică l-au supărat. REBREANU, R. II 86. substantiv feminin imobilitate
imobilitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | imobilitate | imobilitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | imobilități | imobilității |
plural | — | — |