ÍMNIC, -Ă adj. (Liv.) Cu caracter de imn. [Var. himnic, -ă adj. /< fr. hymnique]. adjectivimnic
ÍMNIC, -Ă, imnici, -ce, adj. Cu caracter de imn, de natura imnului; festiv. – Din fr. hymnique. adjectivimnic
imnic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | 'imnic | 'imnicul | 'imnică | 'imnica |
plural | 'imnici | 'imnicii | 'imnice | 'imnicele | |
genitiv-dativ | singular | 'imnic | 'imnicului | 'imnice | 'imnicei |
plural | 'imnici | 'imnicilor | 'imnice | 'imnicelor |