ILÉUS s.n. Oprire a tranzitului intestinal; ocluzie intestinală prin răsucire. [Pron. -le-us. / < fr. iléus]. substantiv neutruileus
ILÉUS, ileusuri, s. n. (Med.) Ocluziune intestinală. [Pr.: -le-us] -Din fr. iléus. substantiv neutruileus
ileus substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ileus | ileusul |
plural | ileusuri | ileusurile | |
genitiv-dativ | singular | ileus | ileusului |
plural | ileusuri | ileusurilor |