IJDERITÓR, IJDERITOÁRE, ijderitóri, ijderitoáre, adj. (Înv.) Creator, făcător. (din ijderi + suf. -(i)tor) adjectivijderitor
ijderitor adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ijderitor | ijderitorul | ijderitoare | ijderitoarea |
plural | ijderitori | ijderitorii | ijderitoare | ijderitoarele | |
genitiv-dativ | singular | ijderitor | ijderitorului | ijderitoare | ijderitoarei |
plural | ijderitori | ijderitorilor | ijderitoare | ijderitoarelor |