IEST, IÁSTĂ, iești, ieste, adj. dem. (Regional; cînd urmează după substantiv are forma iesta, iasta, pl. ieștia, iestea) Acest, ăst. Prin locurile iestea e cam greu de călătorit singur. CREANGĂ, P. 199. ◊ (Cu valoare de pronume) Dă-i o pîrleală bună cu niște chibrituri de ieste, care ard mocnit. CREANGĂ, A. 111. – Forme gramaticale: gen.-dat. sg. iestui, iestei, gen.-dat. pl. iestor; (cînd are forma iesta, iasta) gen.-dat. sg. iestuia, iesteia, gen.-dat. pl. iestora. articol / numeral / adjectiv pronominal / pronumeiest
iésta pron. (model de flexiune 60) articol / numeral / adjectiv pronominal / pronumeiesta
IÉSTA, IÁSTA adj. dem. v. iest. articol / numeral / adjectiv pronominal / pronumeiesta
IÉSTA, IÁSTA adj. dem. v. iest. temporariesta
iesta articol / numeral / adjectiv pronominal / pronume | masculin | feminin | |
nominativ-acuzativ | singular | iesta | iasta |
plural | ieștia | iestea | |
genitiv-dativ | singular | iestuia | iesteia |
plural | iestora | iestora |