ídoliță f., pl. e (d. idol). Munt. Pop. Femeĭe foarte rea. substantiv femininidoliță
ÍDOLIȚĂ, idolițe, s. f. (Rar) Divinitate păgână feminină; (concr.) chip, figură, statuie reprezentând o asemenea divinitate. – Idol + suf. -iță. substantiv femininidoliță
IDOLÍȚĂ, idolițe, s. f. (Rar) Zeiță; (concretizat) statuie de divinitate păgînă feminină. Cînd a ridicat ochii, Ferid a văzut pe idoliță zîmbindu-i. SADOVEANU, D. P. 25. substantiv femininidoliță
idoliță | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | 'idoliță | 'idolița |
plural | 'idolițe | 'idolițele | |
genitiv-dativ | singular | 'idolițe | 'idoliței |
plural | 'idolițe | 'idolițelor |