IDILIZÁ vb. I. tr. A prezenta (ceva) în mod idilic. [Cf. germ. idyllisieren]. verb tranzitividiliza
IDILIZÁ, idilizez, vb. I. Tranz. A vedea sau a reda un fapt de viață mai frumos sau mai bun decât este în realitate, a prezenta ceva în mod idilic. – Idilă + suf. -iza. Cf. germ. idyllisieren. verb tranzitividiliza
idiliza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)idiliza | idilizare | idilizat | idilizând | singular | plural | ||
idilizând | idilizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | idilizez | (să)idilizez | idilizam | idilizai | idilizasem | |
a II-a (tu) | idilizezi | (să)idilizezi | idilizai | idilizași | idilizaseși | ||
a III-a (el, ea) | idilizează | (să)idilizai | idiliza | idiliză | idilizase | ||
plural | I (noi) | idilizăm | (să)idilizăm | idilizam | idilizarăm | idilizaserăm | |
a II-a (voi) | idilizați | (să)idilizați | idilizați | idilizarăți | idilizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | idilizează | (să)idilizeze | idilizau | idilizară | idilizaseră |