ibovnicúță (pop.) s. f., g.-d. art. ibovnicúței; pl. ibovnicúțe substantiv femininibovnicuță
IBOVNICÚȚĂ, ibovnicuțe, s. f. (Pop.) Diminutiv al lui ibovnică. – Ibovnică + suf. -uță. substantiv femininibovnicuță
IBOVNICÚȚĂ, ibovnicuțe, s. f. (Popular) Diminutiv al lui ibovnică. Nimenea nu-l auzea, Afară de mîndruța Și de ibovnicuța. TEODORESCU, P. P. 684. substantiv femininibovnicuță
ibovnicuță | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ibovnicuță | ibovnicuța |
plural | ibovnicuțe | ibovnicuțele | |
genitiv-dativ | singular | ibovnicuțe | ibovnicuței |
plural | ibovnicuțe | ibovnicuțelor |