HUSÁ vb. I. tr. (Franțuzism) A înveli, a acoperi cu o husă. [< fr. housser]. adjectivhusa
HUSÁ vb. I. tr. (Franțuzism) A înveli, a acoperi cu o husă. [< fr. housser]. verb tranzitivhusa
husat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | husat | husatul | husată | husata |
plural | husați | husații | husate | husatele | |
genitiv-dativ | singular | husat | husatului | husate | husatei |
plural | husați | husaților | husate | husatelor |