HIROTONISÍ, hirotonisesc, vb. IV. Tranz. A ridica un diacon la rangul de preot; p. ext. a face pe cineva diacon, arhiereu etc. după canoanele Bisericii creștine; a hirotoni. [Var.: hirotonosí vb. IV] – Din sl. herotonisati. verb tranzitiv hirotonisi
HIROTONOSÍ vb. IV v. hirotonisi. verb tranzitiv hirotonosi
HIROTONISÍ, hirotonisesc, vb. IV. Tranz. (În ritualul bisericii creștine) A ridica un diacon la rangul de preot, a preoți; p. ext. a face pe cineva, după canoanele bisericii, diacon, arhiereu etc. După ce a fost hirotonisit diacon, Creangă a urmat cursurile școlii de învățători de la Iași. SADOVEANU, E. 93. ◊ Refl. Fig. (Atestat în forma hirotonosi) Te-ai hirotonosit om de stat, nitam-nisam. ALECSANDRI, T. 1235. – Variantă: hirotonosí vb. IV. verb tranzitiv hirotonisi
HIROTONOSÍ vb. IV v. hirotonisi. verb tranzitiv hirotonosi
hirotonosit | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | hirotonosit | hirotonositul | hirotonosită | hirotonosita |
plural | hirotonosiți | hirotonosiții | hirotonosite | hirotonositele | |
genitiv-dativ | singular | hirotonosit | hirotonositului | hirotonosite | hirotonositei |
plural | hirotonosiți | hirotonosiților | hirotonosite | hirotonositelor |