habóca (cu) loc. adv. (ung. habóka, zănatic [Acad.]. V. hăbăuc și hăbuc). Trans. Cu sila. invariabilhaboca
!habóca (cu ~) (reg.) loc. adv. invariabilhaboca
HABÓCA s. f. (Reg.; în loc. adv.) Cu haboca = cu sila, cu forța. – Et. nec. invariabilhaboca