habitua definitie

credit rapid online ifn

HABITUÁ vb. tr., refl. a (se) obișnui; a (se) familiariza. (< fr. habituer) verb tranzitivhabitua

Sinonime,conjugări si rime ale cuvantuluihabitua

habitua  verb tranzitiv infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)habitua habituare habituat habituând singular plural
habituând habituați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) habituez (să)habituez habituam habituai habituasem
a II-a (tu) habituezi (să)habituezi habituai habituași habituaseși
a III-a (el, ea) habituea (să)habituai habitua habituă habituase
plural I (noi) habituăm (să)habituăm habituam habituarăm habituaserăm
a II-a (voi) habituați (să)habituați habituați habituarăți habituaserăți
a III-a (ei, ele) habituea (să)habitueze habituau habitua habituaseră
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z