habitáclu (habitáglu) s. n., pl. habitacle (habitagle) / habitacluri (habitagluri) substantiv neutruhabitaclu
habitaglu | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | habitaglu | habitaglul |
plural | habitagluri | habitaglele | |
genitiv-dativ | singular | habitaglu | habitaglului |
plural | habitagluri | habitaglurilor |