GREFÓN s.n. Fragment de țesut sau de organ transplantat; grefă2. [Pl. -oane. / < fr. greffon]. substantiv neutrugrefon
grefón s. n., pl. grefoáne substantiv neutrugrefon
GREFÓN, grefoane, s. n. (Med.) Grefă2 (1). – Din fr. greffon. substantiv neutrugrefon
grefon substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | grefon | grefonul |
plural | grefoane | grefoanele | |
genitiv-dativ | singular | grefon | grefonului |
plural | grefoane | grefoanelor |