GITÁN, -Ă adj., s.m. și f. (Liv.) Țigănesc, țigan (din Spania). [< sp. gitano, cf. fr. gitan]. substantiv masculin și feminingitan
GITÁN, -Ă adj., s. m. f. (de) țigan. (< sp. gitano, fr. gitan) substantiv masculin și feminingitan
GITÁNĂ, gitane, s. f. (Livr.) Țigancă (din Spania). – Din sp. gitana, fr. gitane. substantiv masculin și feminingitană
gitan substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | gitan | gitanul | gitană | gitana |
plural | gitani | gitanii | gitane | gitanele | |
genitiv-dativ | singular | gitan | gitanului | gitane | gitanei |
plural | gitani | gitanilor | gitane | gitanelor |