girus definitie

credit rapid online ifn

GÍRUS s.n. (Liv.) Circumvoluție. [< lat. gyrus, cf. gr. gyros – cerc]. substantiv neutrugirus

GÍRUS s. n. (anat.) circumvoluție. (< lat. gyrus) substantiv neutrugirus

credit rapid online ifn

GÍRUS, girusuri, s. n. (Anat.; în sintagma) Girus cerebral = circumvoluțiune. – Din lat. gyrus. substantiv neutrugirus

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluigirus

girus  substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular girus girusul
plural girusuri girusurile
genitiv-dativ singular girus girusului
plural girusuri girusurilor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z