GHITÁRĂ s.f. v. chitară. substantiv feminin ghitară
chitáră f., pl. e (ngr. kithára, it. chitarra. V. ceteră, citeră). Un instrument muzical cu șase coarde care sună tragîndu-le cu degetu: a cînta din chitară (saŭ cu chitara). – Fals ghi- (după fr.) substantiv feminin chitară
ghitáră, V. chitară. substantiv feminin ghitară
ghitară f. V. chitară. substantiv feminin ghitară
CHITÁRĂ, chitare, s. f. Instrument muzical cu coarde, care emite sunete prin ciupire sau lovire cu degetele. ◊ Chitară electrică = chitară ale cărei sunete sunt captate și amplificate. [Var.: ghitáră s. f.] – Din it. chitarra. substantiv feminin chitară
GHITÁRĂ s. f. v. chitară. substantiv feminin ghitară
GHITÁRĂ s. f. v. chitară. substantiv feminin ghitară
ghitară | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ghitară | ghitara |
plural | ghitare | ghitarele | |
genitiv-dativ | singular | ghitare | ghitarei |
plural | ghitare | ghitarelor |