GARGANTUÁ s.m. (Liv.) Mare mâncău. [Pron. -tü-a-. / < fr. gargantua, cf. Gargantua – personaj al lui Rabelais]. substantiv masculingargantua
GARGANTUA Tü-Á/ s. m. (fam.) mare mâncău. (< fr. gargantua) substantiv masculingargantuatüa
gargantua substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | gargantua | gargantuaul |
plural | gargantua | — | |
genitiv-dativ | singular | gargantua | gargantuaului |
plural | gargantua | — |